Wincenty Okoń potwierdza wcześniejsze poglądy Bogdana Nawroczyńskiego, który definiując nauczanie przyjmuje okre-ślenie oddziaływania zmierzającego do tego aby wychowanek przyswoił sobie wiadomości i umiejętności, aby wykształcił się na odpowiednich dobrach kultury.14 Przez nauczanie rozumie- Dydaktyka ogólna. Rozwojówka - 111. Dydaktyka-egzamin-1 - notatki z zajec. Charakterystyka-systemów-dydaktycznych. Okoń W. - Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej Wydanie 5. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Dydaktyka ogólna (11-DDOO-11-s) Studenci udostępnili 130 dokumentów w tym kursie. W. Okoń: Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 1998 H. Kozak: Organizacja pracy domowej uczniów klas początkowych. Warszawa 1984 M. Szpiter: Doskonalenie nauki domowej uczniów klas początkowych. WSP, 1992 Opracowała na podstawie zasobów internetowych mgr Iwona Lichota Podstawowym jego celem jest wyposażenie studentów w podstawowe elementy wiedzy oraz umiejętności z zakresu dydaktyki ogólnej, istotne w dydaktyczno-wychowawczej pracy nauczyciela w szkole. U podstaw programu leży założenie o integracji teoretycznej warstwy dydaktyki z jej warstwą warsztatową i praktyczną rozwijaną podczas zajęć Wykład z dydaktyki dydatktyka ogólna wykład andrzej ćwikliński zakład dydaktyki ogólnej dyżur śr. s.502 zaliczenie: znajomość podręczników: (korzystać jak Wincenty Okoń, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, Warszawa, Wydawnictwo Akademickie Żak 2003. 4. Małgorzata Rutkowska‐Paszta, Uczyć lepiej i ciekawiej, Wrocław, Wersus 2002. . Pojęcie celów kształcenia. Znaczenie celów kształcenia w procesie edukacyjnym. Rodzaje celów kształcenia. Cechy celów kształcenia. Klasyfikacja celów kształcenia. Operacjonalizacja celów kształcenia. strona 2/3 Cechy celów kształcenia: KONSTYTUTYWNE: • Wykonalność (realność) – dające się zrealizować • Logiczność – pozbawione wewnętrznych sprzeczności • Dostrzegalność – określone tak, aby można było ustalić stan ich wykonania • Wymierność – określone tak, aby można było dostrzec, czy dany cel został zrealizowany, czy nie • Rzeczowość i precyzyjność – cele powinny zawierać syntetyczny opis tego, co chcemy osiągnąć. SPECYFICZNE CECHY CELÓW SZCZEGÓŁOWYCH: • Są sformułowane z punktu widzenia ucznia • Opisuje, co uczeń potrafi zrobić po zakończeniu procesu kształcenia np. uczeń umie nazwać, rozpoznać, zastosować, przeanalizować itp. • Wymieniają warunki ograniczające, które muszą być spełnione np.: ograniczenie czasu, ograniczenie liczby błędów, ograniczenie dotyczące tego, co może być stosowane jako pomoc przy wykonaniu zadania itp. • Reprezentują różne typy zachowania ucznia Klasyfikacja celów kształcenia. CELE KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO WG W. OKONIA: Strona rzeczowa: • Opanowanie ogólnej wiedzy o przyrodzie, społeczeństwie, technice i sztuce • Ogólne przygotowanie do działalności praktycznej w świecie i jego przekształcenia • Kształtowanie świadomości oraz opartych na niej postaw i naukowych przekonań. Strona osobowościowa (podmiotowa) • Ogólny rozwój sprawności umysłowej, zdolności poznawczych ze szczególnym uwzględnieniem myślenia oraz uzdolnień twórczych. • Rozwój potrzeb kulturalnych, motywacji i zainteresowań poznawczych: społecznych, estetycznych i technicznych. • Wdrażanie do samokształcenia i pracy nad sobą przez całe życie. TAKSONOMIA CELÓW W. OKONIA: • Wiadomości o faktach i zależnościach między nimi • Rozwiązywanie zagadnień teoretycznych i praktycznych • Samodzielne dokonywanie oceny • Samodzielne stosowanie wiedzy w nowych sytuacjach. > Rok wydania: 1962 Wydawnictwo: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych Stan: UżywanaRodzaj okładki: Miękka Wymiar: 16x23cm Ilość stron: 515 Waga: kg TIN: T03360399Obwoluta/Oprawa: zabrudzona, porysowana, wytarta, z zapiskami, z naklejkami Brzegi stron: zakurzone, pożółkłe, zabrudzone Rogi: zagięte, rozdwojone Grzbiet: naderwany, posiada naklejkę Inne: adnotacje i pieczątki biblioteczne Kartki: pożółkłe Książki żakWPROWADZENIE DO DYDAKTYKI OGÓLNEJWINCENTY OKOŃZamówienie: Kontakt z nami lub zadzwoń 609 701 368 COMA DIVINE Porcupine TreePorcupine Tree40 zł THE VERY BEST OF The EaglesThe Eagles9 zł IT HAD TO BE YOU THE GREAT AMERICAN SONGBOOKROD STEWART10 zł 18 JAZZ CLASSICS VOL 4VARIOUS ARTISTS9 zł KAWOWE PIOSENKI WojtynaLucyna Wojtyna20 zł UNDERWATER SUNLIGHT Tangerine DreamTangerine Dream40 zł BALLADY ROCKOWE 3CDVarious artists40 zł PILGRIM ClaptonEric Clapton12 zł SO FAR THE BEST OF O’ConnorSinead O'Connor18 zł THE GREATEST HITS OF SmokeySmokey40 zł JEST CUDNIE RodowiczMaryla Rodowicz40 zł THE FAME MONSTER Lady GagaLady Gaga15 zł Tworzenie stron www: Kontynuując korzystanie ze strony, wyrażasz zgodę na używanie plików cookie. więcej informacji Ustawienia plików cookie na tej stronie są ustawione na „zezwalanie na pliki cookie”, aby zapewnić Ci najlepsze możliwości przeglądania. Jeśli nadal korzystasz z tej strony bez zmiany ustawień dotyczących plików cookie lub klikniesz przycisk „Akceptuj” poniżej, wyrażasz na to Trzy zasady kształcenia. Charakter zasad. Klasyfikacja zasad. Opisy wybranych zasad. strona 1/3 Trzy zasady kształcenia. W. Okoń wyróżnia 3 zasady kształcenia: - jako twierdzenie oparte na prawie naukowym - jako teza wyprowadzona z jakiejś doktryny - jako norma postępowania wynikająca z analizy prawidłowości celowo organizowanego procesu kształcenia. Zasady kształcenia wg Cz. Kupisiewicza: - normy postępowania dydaktycznego, których przestrzeganie pozwala nauczycielowi zaznajomić uczniów z podstawami usystematyzowanej wiedzy, rozwijać ich zainteresowanie i zdolności poznawcze, wpajać im określone poglądy i przekonania oraz wdrażać do samokształcenia. Charakter zasad. - uniwersalny tzn. obowiązuje każdego nauczyciela, bez względu na szczebel kształcenia, typ szkoły, czy przedmiot nauczania. - zasady odpowiadają na pytanie „dlaczego?” Opisy wybranych zasad. Zasada poglądowości, czyli respektowania drogi między konkretem a abstrakcją i odwrotnie. Tę zasadę sformułował Wolfgang Ratke, nadając jej następujące brzmienie: „Naprzód rzecz poznana na niej samej, potem dopiero mówienie o rzeczy.” Reguły dydaktyczne (Friedrich, Diesterweg, XIX w) - przechodzić od tego, co uczniowi bliskie, do tego, co uczniowi dalekie - zaczynaj nauczanie od znanego i dołączaj, co uczniowi nieznane - pozwól dziecku poznawać świat za pomocą zmysłów; nauczaj poglądowo - ujmuj treści nauczania w łatwe do ogarnięcia przez ucznia całości. - najpierw zaznajamiaj dziecko z rzeczą, potem ze słowem - w nauczaniu przechodź stopniowo od spraw konkretnych do abstrakcyjnych - przystosowuj nauczanie do możliwości uczniów W czasach nam współczesnych z zasady poglądowości wyprowadza się następujące reguły: • Bezpośrednie poznawanie rzeczywistości, a więc poznawanie oparte na obserwacji, pomiarze i różnorodnych czynnościach praktycznych, powinno być punktem wyjścia pracy dydaktycznej z uczniami w tych przypadkach, gdy nie dysponują oni jeszcze zasobami spostrzeżeń i wyobrażeń niezbędnych do zrozumienia przerabianego na lekcji tematu • Aby uczeń mógł zdobyć rzetelną, trwałą i operatywną wiedzę w drodze bezpośredniego poznawania określonych rzeczy, zjawisk, wydarzeń i procesów, należy umiejętnie kierować jego działalnością poznawczą tzn. dostarczać odpowiednich wskazówek i zwracać jego uwagę na istotne cechy poznawczego przedmiotu. Zasada przystępności (stopniowania trudności), czyli pokazywania trudności uczniów w poznawaniu i przekształcaniu rzeczywistości – ta zasada wymaga uwzględnienia w pracy dydaktyczno – wychowawczej właściwości rozwojowych uczniów. Reguły dydaktyczne (J. A. Komeński): - w nauczaniu należy przechodzić od tego, co jest dla ucznia bliskie, do tego, co dalsze - w nauczaniu należy przechodzić od tego, co jest dla ucznia łatwiejsze do tego, co trudniejsze - w nauczaniu należy przechodzić od tego, co jest uczniom znane do tego, co jest nieznane i nowe. Warunkiem respektowania tej zasady jest dobra znajomość wszystkich uczniów. Listę tradycyjnych reguł dydaktycznych uzupełnia obecnie bardzo ważna reguła: - w procesie nauczania – uczenia się należy uwzględniać różnice w tempie pracy i stopniu zaawansowania w nauce poszczególnych uczniów - konieczna jest dyferencjacja (różnicowanie, indywidualizacja) procesu kształcenia. >

okoń wprowadzenie do dydaktyki ogólnej